Rozdział 22 cz.1

"Ale Smok nie będzie groźny"

Księżyc to jest jajko smoka,

Które nocą pęknie.

Co za krzyk podniosą chłopcy

Widząc, że tak pięknie

Smok się ze skorupki wykluł

I pełznie po niebie!

A dziewczynki zaczną płakać

I bać się o siebie.

Ale smok nie będzie groźny.

Zaświeci z daleka

I popełznie gwiazdy lizać

Jak kropelki mleka.           

                          autor: Vachel Lindsay

Opowiedziałam mu o legendzie i o tym,że jesteśmy rodzeństwem,że go porwano,jak wygląda nasza rodzina - to akurat mu pokazałam.
Był bardzo zdziwiony całą to sytuacją,jego uczucia były bardzo zmieszane.
Przyjął to dość dobrze, myślałam iż będzie tak jak ze mną- ale było inaczej-spokojniej- może to zasługo jego daru.
Jednak najbardziej zaskoczyła mnie jego końcowa reakcja iż mnie przytulił i zaczął pocieszać.
Nie wiedziałam ile czasu tak rozmawialiśmy ale było bardzo przyjemnie. Rozumieliśmy się i już byłam pewna że Jasper jest moim bratem, którego bardzo kocham.

W tym samym czasie gdy ja rozmawiałam z Jasperem smoki witały się i rozmawiały  między sobą o całej sytuacji - ile mogą nam powiedzieć.

 Nagle smoki przestały się z sobą komunikować a Anabel powiedziała iż ruszamy królestwa smoków po informacje oraz na naukę , które nam bardzo pomogą. 
Jasper niepewnie wsiadł na swojego smoka i ruszyliśmy ku zachodzącemu słońcu w nieznanym nam kierunku.


Lecieliśmy bardzo długo ,aż dotarliśmy do pewnej wyspy.
Słońce akurat wschodziło i oświetlało wyspę widok był niesamowity- Mniej więcej wyglądało to tak:

Zaczęliśmy powoli opadać w dół naszym oczom ukazała się przepiękna wyspa 

jednak to nie był koniec naszej podróży ,lecieliśmy dalej ku górom.

Wlecieliśmy do pewnego krateru i opadaliśmy na dno, tak mi się wydawało,

jednak jakie było moje zaskoczenie gdy na dnie zobaczyłam 

zastygającą lawę,

a my wlecieliśmy do jaskini jakieś dwadzieścia metrów od lawy.

Lecieliśmy dobre 10 może 15 minut korytarzem,

aż ujrzałam   światło i wodospad przez który musieliśmy przelecieć.

Myślałam iż będę mokra i znów się pomyliłam .

Dolecieliśmy do bram 

Nasze smoki odleciały ale zdążyły nam powiedzieć iż mamy

ty poczekać na Kaspiana.

Pojawił się nagle nie wiadomo z skąd na przeciwko nas.

Obok niego był chyba jego smok.

-Witajcie.  – rzekł dotykając mego czoła wargami i pochylając się nisko. Co to ma być zapytałam zaskoczona?! – Jestem Kaspian. Będę waszym mentorem w trakcie szkolenia, księżniczko i tobie Jasperze waleczny.

- Dobrze. Gdzie będziemy się uczyć i czego dokładnie będziemy się 

uczyć zapytał się Jasper- mój brat?

- Spokojnie kochani niedługo wam wszystko wyjaśnimy.

Może najpierw wejdźmy do krainy smoków i innych niezwykłych stworzeń - zapraszam za mną.

- Moim oczom ukazała się przepiękna kraina i cudowne miasto.

Jak tu pięknie.

-To twoje królestwo Pani powiedział do mnie Kaspian.

-Jestem Izabela ale mów do mnie Bella lub Izz.

-Dobrze Pani Bello.

-Jasper był spokojny i opanowany.Ale zapytał się Kaspiana :

Gdzie będziemy mieszkać na czas pobytu tutaj???

-w zamku na wzgórzu odpowiedział Kaspaian

-Jasper i Ja skinęliśmy głowami i ruszyliśmy do zamku a potem naszych komnat.

Nasze Komnaty sypialne były obok siebie co mnie bardzo ucieszyło

wyglądały jak z bajki 

Poczułam się prawie jak w domu.

Kaspian polecił nam odpocząć by jutro mieć siły do ćwiczeń.

_____________________________________

KOCHANi jest  01.01.2014 godzina 3 rano . mam prawie skończoną część 2 rozdział 22.

Jak wstanę dziś go dokończę i wstawię.

Mam nadzieję iż część 1 wam się podoba /???

Czekam na wasze szczere komentarze :)

Pozdrawiam 

i mówię teraz wam 

DOBRANOC 

i 

Dzień Dobry :)